- تشنیع زدن (نَ گِ رِ تَ / نَ رِ تَ)
زشت گفتن. (آنندراج) :
ای تو قدیم میکده، هم مستی و هم می زده
تشنیعهای بیهده چون می زنی ای بدگهر.
مولوی (از آنندراج).
چون جری کم آمدش در وقت چاشت
زد بسی تشنیع او، سودی نداشت.
مولوی.
همچنین این ماجراها بازرفت
باز زد آن مدعی تشنیع زفت.
مولوی.
دشنام دهد دشمن تشنیع زند دوست
چندان شنوم از که و چندین به که گویم.
میرخسرو (از آنندراج)
ای تو قدیم میکده، هم مستی و هم می زده
تشنیعهای بیهده چون می زنی ای بدگهر.
مولوی (از آنندراج).
چون جری کم آمدش در وقت چاشت
زد بسی تشنیع او، سودی نداشت.
مولوی.
همچنین این ماجراها بازرفت
باز زد آن مدعی تشنیع زفت.
مولوی.
دشنام دهد دشمن تشنیع زند دوست
چندان شنوم از که و چندین به که گویم.
میرخسرو (از آنندراج)
